Getting Around the Greek Islands

Wanneer, terwijl de lieflijke vallei om me heen krioelt van damp en de middagzon de bovenkant van het ondoordringbare bladerdak van mijn bomen raakt en slechts een paar verdwaalde stralen het binnenste heiligdom binnensluipen, ik me neervlij tussen het hoge gras bij het kabbelende beekje en, terwijl ik dicht bij de aarde lig, duizend onbekende planten door mij worden opgemerkt: wanneer ik het gezoem van de kleine wereld tussen de stengels hoor en vertrouwd raak met de ontelbare onbeschrijfelijke vormen van de insecten en vliegen.

dan voel ik de aanwezigheid van de Almachtige, die ons gevormd heeft naar zijn evenbeeld, en de adem van die universele liefde die ons draagt en onderhoudt, terwijl ze om ons heen zweeft in een eeuwigheid van gelukzaligheid; En dan, mijn vriend, als de duisternis mijn ogen overspoelt en de hemel en de aarde in mijn ziel lijken te wonen en haar kracht absorberen, als de gedaante van een geliefde minnares, dan denk ik vaak verlangend: O, kon ik deze opvattingen maar beschrijven, kon ik alles wat zo vol en warm in mij leeft maar op papier zetten, zodat het de spiegel van mijn ziel zou zijn, zoals mijn ziel de spiegel van de oneindige God is!

O mijn vriend - maar het is te veel voor mijn kracht - ik bezwijk onder het gewicht van de pracht van deze visioenen! Een wonderbaarlijke sereniteit heeft bezit genomen van mijn hele ziel, zoals deze zoete lentemorgen waar ik met heel mijn hart van geniet. Ik ben alleen en voel de charme van het bestaan op deze plek, die geschapen is voor de gelukzaligheid van zielen zoals de mijne.

Ik ben zo gelukkig, mijn beste vriend, ik ga zo op in het heerlijke gevoel van een louter rustig bestaan, dat ik mijn talenten verwaarloos. Op dit moment zou ik niet in staat moeten zijn om ook maar één streek te tekenen; en toch heb ik het gevoel dat ik nooit een grotere kunstenaar ben geweest dan nu.

Als ik, terwijl de lieflijke vallei om me heen krioelt van de damp, en de middagzon de bovenkant van het ondoordringbare bladerdak van mijn bomen raakt, en slechts een paar verdwaalde stralen het binnenste heiligdom binnensluipen, me neervlij tussen het hoge gras bij het kabbelende beekje; en terwijl ik dicht bij de aarde lig, worden duizend onbekende planten door mij opgemerkt: Als ik het gezoem van de kleine wereld tussen de stengels hoor, en vertrouwd raak met de ontelbare onbeschrijfelijke vormen van de insecten en vliegen, dan voel ik de aanwezigheid van de Almachtige, die ons naar zijn evenbeeld heeft gevormd, en de adem van die universele liefde die ons draagt en onderhoudt.

als het om ons heen zweeft in een eeuwigheid van gelukzaligheid; en dan, mijn vriend, als de duisternis mijn ogen overspoelt en hemel en aarde in mijn ziel lijken te wonen en haar kracht lijken te absorberen, als de gedaante van een geliefde minnares, dan denk ik vaak met verlangen: O, kon ik deze opvattingen maar beschrijven, kon ik maar op papier zetten wat er allemaal zo vol en warm in mij leeft